Pand

Na een aantal verhuizingen in de eerste jaren van de vereniging is Sint Jansbrug sinds 1955 gevestigd aan de Oude Delft. In dat jaar werd Oude Delft 52 aangekocht. In 1985 volgde Oude Delft 50, dat in de jaren daarna weer helemaal herenigigd is met nummer 52. Oude Delft 54 werd in 2014 aangekocht en biedt huisvesting aan 16 studenten.

De eerste jaren

Sint Jansbrug is opgericht in het studentenhuis Oude Delft 89, aan de westzijde van de gracht. Vervolgens verhuisde de vereniging naar sociëteit de Schuttersdoelen, op het Doelenplein. Dat pand raakte echter steeds meer in verval, zodat Sint Jansbrug genoodzaakt was om een ander onderkomen te zoeken. Dat werd Oude Delft 52.

Hereniging van twee panden

Na aankomst op de Oude Delft groeide de vereniging gestaag. Zeker de directe buren in Oude Delft 50 – effectief hetzelfde pand als 52 – ervoeren steeds meer overlast van de studenten. Toen de kans zich voordeed heeft Sint Jansbrug dat pand in 1985 aangekocht. Niet met het idee om uit te breiden, wél met de achterliggende gedachte om een stiltezone te realiseren. Drukkere en rumoeriger ruimtes bleven in 52, terwijl vergaderruimten en de bibliotheek een plekje kregen in Oude Delft 50. Na de aankoop in 1985 zijn de panden in 1987 weer herenigd – bijna 250 jaar na hun scheiding in de 18e eeuw.

Oude Delft 50 en 52 vóór Sint Jansbrug

De panden hebben een rijke historie. Sommige kelders stammen van vóór de stadsbrand uit 1536, die een groot deel van Delft in de as legde. De gebouwen stammen uit een later moment van die eeuw. Rond het jaar 1600 vormden de panden – inclusief Oude Delft 48, waarschijnlijk – de brouwerij ‘In ’t Dubbele Cruys’, één van de grotere brouwerijen van de stad. Overal in het pand zijn nog herinneringen uit deze tijd te vinden. Een voorbeeld zijn de lage balken in de societeitsruimte en de schuine vloer. Vroeger werden de biervaten hier opgeslagen. Deze werden gebukt door de ruimte over de vloer naar de achterkant van de brouwerij gerold. Er was dus simpelweg geen noodzaak voor hogere balken.

Naast de schuine vloeren en de lage balken herbergen Oude Delft 50 en 52 meer historische bijzonderheden. Zo is er links van het pand een overkapte steeg (tussen nummers 52 en 54), waarvan er nog maar weinig in Nederland bestaan. In Oude Delft 50 is een Keulse goot te vinden, een inpandige dakgoot waardoor het water (vandaag de dag nog steeds) dóór het pand stroomt om via de achterzijde te worden afgevoerd. In de voorkamer van dat gebouw – in de eerste helft van de 20e eeuw in gebruik als gynaecologenpraktijk – hangt boven de schouw een schilderij dat door een bekende huisschilder is gemaakt.

Meer (architectuur)historische informatie over Oude Delft 50 en 52 is te vinden op Achter de Gevels van Delft. Daarnaast heeft Eva Osinga-Dubbelboer in 2015/16 uitgebreid bouwhistorisch onderzoek gedaan. Haar rapportages over de bouwhistorie, kapconstructie en het interieur van de voorkamer van Oude Delft 50 zijn (gratis) online te downloaden.

Oude Delft 54

Al vanaf 1975 werd het grachtenpand naast de vereniging, Oude Delft 54, bewoond door meneer en mevrouw Vos. Beiden hebben veel bijgedragen aan het voortbestaan van de vereniging, in goede en slechte tijden. Het bestuur werd regelmatig uitgenodigd op de thee en beide buurtbewoners waren jaarlijks in de sociëteit te vinden. Voor hun inzet hebben beiden het erelidmaatschap van de vereniging ontvangen.

Toen meneer Vos was overleden en de gezondheid van mevrouw Vos achteruit ging, hebben leden van de vereniging iets terug kunnen doen door mevrouw Vos te helpen met de boodschappen en haar naar afspraken te rijden. Zo werd de unieke samenwerking tussen de buren verlengd en versterkt.

Toen mevrouw Vos uiteindelijk kwam te overlijden kreeg de vereniging de unieke kans het eerste bod te doen op Oude Delft 54. Na een lange verbouwing is dit een studentenhuis geworden, waar 16 leden van de vereniging wonen. Het huis draagt nog steeds de naam van de Familie Vos: Fort Fox.

Trots

Sint Jansbrug is zeer trots op de mooie panden waarin de vereniging gevestigd is en heeft in de jaren na de aankoop van beide panden hard gewerkt om het gebouw weer in goede staat te renoveren. Op de open monumentendag stelt de vereniging jaarlijks haar deuren open om bezoekers van de mooie historie kennis te laten nemen. De geschiedenis is iets wat door de vereniging gekoesterd wordt en waarvoor iedereen graag zijn best doet het in ere te houden.