Dat goede doel is Cool Earth, een organisatie die zich inzet voor behoud van regenwouden en het tegengaan van klimaatverandering. “De race gaat dan ook niet om snelheid, maar om klimaatpositief te eindigen”, legt teammaat Pieter uit. “Voor één hectare regenwoud kun je 8 keer de wereld rond, dus als we dat gesponsord krijgen zitten we goed”. Die sponsoring – “we verkopen bijvoorbeeld nummers op een CD, die we onderweg draaien” – ging lekker. Het eerste doel van 1000 pond werd snel gehaald en inmiddels staat de teller op zo’n 1800 pond. Reiskosten betalen ze uit eigen zak.

Klein probleempje

Als alles goed gaat zijn ze ongeveer anderhalve maand onderweg. “Op de heenweg gaan we via Turkije, Iran, Turkmenistan, Oezbekistan en een paar andere landen in Centraal-Azie, op de terugweg” – de auto achterlaten is weinig duurzaam en dus verboden – “gaan we door de Baltische staten, Polen en Duitsland”, vertelt Thijs. Over hun vervoersmiddel, dat van een oud omaatje geweest schijnt te zijn, maken ze zich weinig zorgen. “Motorisch is alles best wel prima”, volgens Pieter. “Wel hebben we hulpveren gemonteerd, die wat minder snel stuk gaan”, aldus Thijs. “En rallylampen!”

71

Hun auto is “voor ons gemaakt”, zegt Timo, de derde reisgenoot. De drie kennen elkaar uit het 71e Jansbrug-bestuur en hun lievelingsgetal blijkt overal terug te komen. “De motor heeft 1171 cc, hij is 1.71 meter hoog, er staat ook 71 op het nummerbord en hij heeft 142.000 gelopen.” Verduidelijkend: “Dat is twee keer 71.000”. Ook de gele kleur stamt uit hun bestuursjaar, maar heeft ook een praktische reden: “in Turkmenistan kom je met een donkere auto het land niet in. Dat vind het staatshoofd niet mooi. In diezelfde categorie hebben we ook twee jerrycans aangeschaft, want in Uzbekistan is benzine verboden. Omdat het land veel aardgas heeft, is dat de enige brandstof die is toegestaan. En koop je benzine dus in cola-flessen op de zwarte markt.”

“Precies die gekkigheden” maakt dat Thijs veel zin heeft in de trip. “De rare dingen onderweg. Dat er in Turkmenistan een 10-baans hoofdweg is met maar 6 auto’s erop – per jaar. En ik ben benieuwd naar de natuur, die is daar heel wild en ongerept.” Pieter kijkt er vooral naar uit om mensen te ontmoeten: “Dat je naast de snelweg aan de praat raakt met mensen die daar wonen, en dat dat dan superleuke mensen blijken te zijn”.

Benieuwd hoe en of dat werkelijkheid wordt, of nieuwsgierig hoe het ze verder vergaat? Het drietal is onder ‘thunderboltgpr’ te vinden op Instagram, Facebook en Twitter en heeft ook een eigen site: www.thunderbolt-gpr.nl/. Je jaarclub, gilde, huis of jezelf vereeuwigen op de auto? Sponsoren kan nog steeds.